ฮาร์พ (Harp)

        ฮาร์พ (Harp) คือเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายของดนตรีตะวันตก เรียกอีกอย่างว่า “พิณ” มีเสียงเกิดขึ้นจากการใช้นิ้วดีดสาย เสียงของเครื่องดนตรีนี้ปกติแล้วมี 47 สาย และที่เหยียบเพดดัล 7 อัน เพดดัลแต่ละอันจะควบคุมสายเสียงแต่ละชุด เช่น เพดดัล อันหนึ่งจะเหยียบเมื่อบังคับสายเสียง C ทั้งหมดทุกช่วงเสียง ให้เป็นแฟล็ท (Flat) ชาร์ป (Sharp) หรือเนเจอร์รัล (Natural) ตามความต้องการของผู้บรรเลง ฮาร์พเป็นเครื่องดนตรีเก่าแก่ชนิดหนึ่งที่มีการกล่าวถึงตั้งแต่ราว 3,000 ก่อนคริสตกาล ที่มาของเครื่องดนตรีชิ้นนี้ น่าจะมาจากประเทศไอยคุปต์ เพราะตามภาพฝาผนังใต้สุสานของประเทศไอยคุปต์ที่เห็นจะมีรูปคนดีดพิณชนิดนี้อยู่มาก


ฮาร์พ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ
1) ฮาร์พขนาดใหญ่ที่มีคันเหยียบ (pedal harp) มี 47 สาย เรียกกันง่ายๆ ว่า แกรนด์คอนเสิร์ตฮาร์พ (Grand Concert Harp) มีขนาดลดหลั่นกันไป เช่น Semi grand และ salon วงดุริยางค์ซิมโพนีที่มีมาตรฐานจะใช้ฮาร์พขนาด Grand Concert 47 สาย เท่านั้น
2) ลีเวอร์ฮาร์พ (Lever Harp) ฮาร์พที่ใช้ไกเปลี่ยนเสียงจะมีขนาดต่างๆ กันเช่นเดียวกัน มี 36 สาย ซึ่งบางรุ่นอาจใช้บรรเลงเทียบเท่าฮาร์พชนิดคันเหยียบ

ลีเวอร์ฮาร์พ (Lever Harp)

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น